Adoptie-moeder

Op de kaasmarkt in Gouda. We kijken onze ogen uit naar wat daar allemaal gebeurt.                              Maar binnen 5 minuten trekt het volgende onze volledige aandacht: er staat een negroide jochie van een jaar of 3 tussen al die gele kazen. Hij heeft een stralende glimlach op z'n face en je ziet aan zijn poseren dat hij het wel gewend is om voor de camera te staan! Dan komt er een blanke man achter hem staan die zijn hand op z'n hoofd legt en 2 minuten later komt er een blanke vrouw naar hem toe, die op haar hurken voor hem gaat zitten en even met hem praat. Wij stoten elkaar aan en weten welzeker: dit zijn adoptieouders met hun adoptiekind. Ik kan het niet laten en ga het even vragen! 'Is hij geadopteerd? Waar komt hij vandaan?' De adoptiemoeder schiet meteen lichamelijk in de verdediging, ik zie dat ze strak rechtop gaat staan. Ze kijkt me vol in m'n gezicht aan en vraagt een beetje pinnig: 'En waar kom jij vandaan??'                                                                                               Ik schrik ervan maar begrijp haar eigenlijk heel goed!!Ik voel het ! Ik voel hoe vervelend en intimiderend het is als wildvreemde mensen dat zomaar op straat aan je vragen. Ik voel het omdat ik die ervaring ook zo vaak heb gehad!  (En nog wel eens heb trouwens!!)                                                 Ik tik haar even op haar schouder en zeg: ' Ik kom uit Poortugaal en ik wil je even zeggen dat ik ook adoptie-kinderen heb!'                                                                                                                               Ik zie haar meteen ontspannen en even hebben we contact........